عین مطلب مطرح شده و توصیه به یادگیری زبان های خارجی در منابع روایی و حدیثی معتبر یافت نشد.
یادگیری زبان های خارجی فی نفسه امر مطلوبی است ولی به طور کلی خداوند متعال یکی از آیات و نشانه های خود در عالم هستی را همین اختلاف زبان های انسان ها با یکدیگر بیان می کند و می فرماید: (وَ مِنْ آیاتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافُ أَلْسِنَتِکُمْ وَ أَلْوانِکُمْ إِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْعالِمینَ : و از نشانه هاى [قدرت ] او آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف زبان هاى شما و رنگ هاى شماست. قطعاً در این [امر نیز] براى دانشوران نشانه هایى است.)( الروم : 22) اهمیت زبان به قدری است که خداوند متعال آن را نشان ای مهم در راستای خلقت آسمان ها و زمین بیان می کند و در نهایت اختلاف زبان در میان انسان ها را نشانه ای محسوب می کند که دانشوران می توانند از آن آگاه شوند و به عظمت آن پی ببرند.
در روایات نیز آمده است که امام رضا (علیه السلام) (عیون الأخبار ج1 ص154 ) و همه معصومین (علیهم السلام) با هرکسی به زبان خودش سخن می گفت، از حضرت سوال کردم این زبان ها را کی فرا گرفتید فرمودند اباصلت ؛ من حجت خدا هستم وبه تمام زبان ها احاطه دارم.
اهمیت یادگیری یک زبان خارجی در راستای اهداف الهی و پسندیده را می توان از این حکایت شنیدنی که حضرت آیت الله خرازی در کتاب روزنه هایی از عالم غیب نقل می کند به خوبی دریافت : (ایشان از قول یکی از علمای معاصر به نام حجة الاسلام حاج شیخ محمد حسین فاضلی ابرقویی نقل می کند که فرمودند:(در منا بودم، دیدم شوق دارم از خیمه بیرون بروم، بیرون رفتم گویا به طرف مسجد خیف رفتم، به چادری رسیدم دیدم حضرت در آنجا تشرف دارند و ملل مختلف خدمتشان مشرف می شوند و با هر کدام به زبان خودشان صحبت می فرمایند و با من به زبان فارسی صحبت فرمودند، و فرمودند: این ها تشنه معارف دین هستند، چرا زبان های مختلف را فرا نمی گیرید تا معارف دینی را به آنان برسانید.)
( کتاب روزنه هایی از عالم غیب، حضرت آیت الله سید محسن خرازی، ص 39)
یادگیری زبان های خارجی فی نفسه امر مطلوبی است ولی به طور کلی خداوند متعال یکی از آیات و نشانه های خود در عالم هستی را همین اختلاف زبان های انسان ها با یکدیگر بیان می کند و می فرماید: (وَ مِنْ آیاتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافُ أَلْسِنَتِکُمْ وَ أَلْوانِکُمْ إِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْعالِمینَ : و از نشانه هاى [قدرت ] او آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف زبان هاى شما و رنگ هاى شماست. قطعاً در این [امر نیز] براى دانشوران نشانه هایى است.)( الروم : 22) اهمیت زبان به قدری است که خداوند متعال آن را نشان ای مهم در راستای خلقت آسمان ها و زمین بیان می کند و در نهایت اختلاف زبان در میان انسان ها را نشانه ای محسوب می کند که دانشوران می توانند از آن آگاه شوند و به عظمت آن پی ببرند.
در روایات نیز آمده است که امام رضا (علیه السلام) (عیون الأخبار ج1 ص154 ) و همه معصومین (علیهم السلام) با هرکسی به زبان خودش سخن می گفت، از حضرت سوال کردم این زبان ها را کی فرا گرفتید فرمودند اباصلت ؛ من حجت خدا هستم وبه تمام زبان ها احاطه دارم.
اهمیت یادگیری یک زبان خارجی در راستای اهداف الهی و پسندیده را می توان از این حکایت شنیدنی که حضرت آیت الله خرازی در کتاب روزنه هایی از عالم غیب نقل می کند به خوبی دریافت : (ایشان از قول یکی از علمای معاصر به نام حجة الاسلام حاج شیخ محمد حسین فاضلی ابرقویی نقل می کند که فرمودند:(در منا بودم، دیدم شوق دارم از خیمه بیرون بروم، بیرون رفتم گویا به طرف مسجد خیف رفتم، به چادری رسیدم دیدم حضرت در آنجا تشرف دارند و ملل مختلف خدمتشان مشرف می شوند و با هر کدام به زبان خودشان صحبت می فرمایند و با من به زبان فارسی صحبت فرمودند، و فرمودند: این ها تشنه معارف دین هستند، چرا زبان های مختلف را فرا نمی گیرید تا معارف دینی را به آنان برسانید.)
( کتاب روزنه هایی از عالم غیب، حضرت آیت الله سید محسن خرازی، ص 39)
نظرات
به عبارت دیگر، مسأله اختلاف زبان هاى مردم جهان ـ با توجه به این که همه از یک پدر و مادر متولد شده اند ـ از مسائل شگفت انگیزى است که همیشه مورد توجه بوده است؛ قرآن مجید در این باره مى گوید: «وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّماوَاتِ وَالاَْرْضِ وَاخْتِلاَفُ أَلْسِنَتِکُمْ وَأَلْوَانِکُمْ إِنَّ فِى ذَلِکَ لاَیَات لِلْعَالِمِینَ»؛ (و از نشانه هاى او آفرینش آسمان ها و زمین، و تفاوت زبان ها و رنگ هاى شما است؛ در این نشانه هایى است براى اهل دانش).(۱)
امروز ما مى دانیم که سر چشمه اختلاف زبان ها در واقع دو چیز است:
نخست قدرت ابتکار و خلاقیت فکر انسان ها است که دائماً براى بر طرف ساختن نیازهاى خود لغات تازه و جمله بندى هاى جدیدى مى آفرینند.
دوم فاصله گرفتن اقوام و ملّت ها از یکدیگر است؛ زیرا نبود وسائل ارتباط جمعى به شکل امروز در اعصار گذشته، هنگامى که قوم و ملّتى از دیگرى دور مى ماند، تدریجاً در الفاظ و عبارات موجود آنها تغییر و تحوّلاتى ایجاد مى شد؛ و این تغییرات در طول هزاران سال متراکم مى گشت و لغات و زبان ها از هم فاصله مى گرفت و مبدأ پیدایش زبان هاى مختلف و متفاوتى مى شد.
از آنجا که اختلاف زبان ها یکى از پایه هاى شناخت اقوام مختلف بود کمک مؤثرى به مسأله شناخت در جامعه بشرى مى کرد؛ و اگر قرآن مجید اختلاف زبان ها را در کنار اختلاف رنگ ها از آیات و نشانه هاى خداوند بر مى شمرد، اشاره به همین فلسفه است؛ زیرا هم تفاوت رنگ ها وسیله شناخت است و هم تفاوت زبان ها؛ با این تفاوت که اولى از اختیار بشر بیرون است و دومى با ابتکار و خلاقیت بشر پیوند آشکارى دارد.(۲)
(منبع پایگاه اینترنتی آیت الله العظمی مکارم شیرازی)
پی نوشت:
(۱). سوره روم، آیه ۲۲.
(۲). گردآوری از کتاب: پیام قرآن ، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى، دار الکتب الاسلامیه ، تهران ، ۱۳۸۶ ه. ش ، ج ۸، ص ۲۰۶.